Teknoloji böyle değildi ama acılar aynı..
İnternet haberciliği henüz yoktu, Sakarya’da ilk 20 gün tek bir gazete bile basamamıştık, makinalar yerinden oynamıştı..
Haber çoktu ama elektrikler yoktu, jenaratör sınırlı sayıda..
Ulusal basın kameralarını yıkılan vilayet binası önüne kurdu, yardıma ihtiyacımız olduğu dünyaya ulaştı..
Dünya İzmit’e koştu, Yalova’ya koştu, Sakarya bugün kü Hatay pozisyonunda..
Yaşadığımız coğrafya itibariyle iliklerimize kadar soluduğumuz 1999 depreminden bu yana 23 yıl geçti, unuttuk..
“Kalan sağlar” olarak biz devletle el ele vererek orta hasarlı binalar sorununu bile çözemedik, yıllardır kentsel dönüşümü konuşuyoruz..
Sadece konuşuyoruz, Sakarya’da icraat kabak veya patates gibi ortada..
Dolayısıyla lafı uzatmaya gerek yok, yaşandı bitti..
Aslında biten biz olsak bile yok birbirimizden farkımız..
Yine deprem, acılar aynı, söylemler aynı..
Ölenlere rahmet, yaralılara acil şifalar diliyoruz..
Kalbimizin sesini dinlesek “Devlet burada” söylemi yeter, karşıya geçerdi..
Ancak AKP Sözcüsü Ömer Çelik ilk günün ardından “Cumhur İttifakı olarak sahadayız” şeklinde açıklama yaptığında anladım ki siyasi şov başlayacak, ortalık yangın yeri olacaktı, oldu..
Millet olarak derdimiz başımızdan aşmışken iktidar muhalefete, muhalefet iktidara ateş ediyor, deprem bölgesi çarşafa dolandı..
“Kefen bulamıyoruz” ne demek?
Biz milletiz, Ömer Çelik veya arkadaşları devlet değilse nedir?
Neyse ki depremzedelere millet desteği de yağmur gibi, dış güçler sahaya indi, yara sarıyoruz, kefenler dikiliyor..
Kalan sağlar yine mutlu edilecek, acılar unutulacak, Sakarya’da olduğu gibi..
Bugün kim ne yapıyorsa veya yapmıyorsa kalbinin sesini dinliyordur, Allah rızası için..
“Çaldığım nasibimdir” diyene bile dokunmamak lazım, bırakın kendi haline, belasını bulacaktır..
Çok daha önemli işlerimiz var..
Bugün 10 ilimizde 13 milyon insanın etkilendiği peşpeşe iki deprem gerçeği yaşıyoruz, gözlerimiz açık, dualarımız sizinle..
Üç gündür uyumuyoruz, yardım et Allah’ım..
Cumhur ittifakı veya millet ittifakı değil, devlet tüm imkanlarıyla deprem bölgesinde, böyle umuyoruz..
Soğuk kış gününde çok büyük bir depremin yaralarını gözlemleme ve gözlemledikten sonra çaresizliğe melhem olma mücadelesi verirken yurdum insanı depremzedelere karınca kararınca yardıma koşuyor..
Yardıma koşan arkadaşlarım olduğu gibi yardım bekleyen arkadaşlarım da var, Ejder Toprak gibi..
Antakya’da 75. Yıl Bulvarı’nda enkazdan cansız çıkarılan ailesiye birlikte yığılmış, başı ellerinin arasında..
Üç gün sonra bugün irtibat kurabildim.. Eşini, çocuklarını, iki ağabeyini ve yeğenlerini kaybetmiş, acısını ne hafifletebilir?
Asker arkadaşım, dağıttın beni, acın acım..
13 yakınını aynı gün toprağa vermenin ne demek olduğunu kim anlar, ne anlatabilirsin?
Seni en iyi ben anlarım, Allah’a sığın..
Ulaşamadığım bir başka arkadaşım Taner Savut..
2000’li yılların başında Fenerbahçe’den Sakaryaspor’a gelmişti.. Sağbek.. Kanal 54’te konuk ettiğimiz spor programı aklıma düştü..
Taner Savut başarılı bir futbolcuydu, Sakaryaspor’u konuştuk, Sakaryaspor’u yaşadık..
Kanal 54 o zaman Bankalar caddesindeydi.. Başarılı spor adamı bugün Hatayspor’un sportif direktörü..
Enkaz altında, umudumuzu koruyoruz..
Canlı bedenlere ulaşmak için birkaç saatimiz daha var, acımız büyük, önemli saatler yaşıyoruz, çoğalıyoruz..
Yolları yardım tırları tıkadı, adım adım gidiyoruz..
Biliyoruz geç kaldık ama böyle olduğunu bilmiyorduk..
Ancak şunu net biliyoruz ki yıkılan binaların yerlerine yenileri yapılacak, yitirilen canlar dualarımızda yaşayacak, silkelen devlet, siyaset yapma..
Milletin ayarlarıyla oynama, sağa sola bakmadan işini yap, bir millet ağlıyor..
Allah yar ve yardımcımız olsun..
SANTRA HARİCİ
Deprem
İnsana dünyanın ne kadar
boş olduğunu hatırlatır
Birkaç şehir sallanır
Ülke birbirine sarılır
